Die virus tref haar tussen twee verkeersligte naby
Wespark. Sy sweet en bestuur, sweet en bestuur, konsentreer deur die
spitsverkeer en die yskoue prikkels in haar voete en hande. Genadiglik maak sy
dit tot by die parkeer-area, sluit die motor en storm dramaties verby die wit
tafels met die wynglase, verby die silwer ysemmer en camembert-broodjies, tot
by die badkamer. Hoe lank bly sy daar, nee sy weet nie – deur die venster hoor
sy vaagweg hoe lag en gesels die gaste wat nou reeds aangekom het vir die
boekbekendstelling. ʼn Skoonmaker kom in met emmer en mop, verbaas om ʼn vrou op
die vloer te sien lê naby die wasbak. Is daar fout, wil sy weet. Nee, antwoord
die vrou, ek is doodreg, ek het kom foto’s neem. Ek voel soos ʼn karakter in ‘n
film van David Lynch, dink sy. Of in een van Gary Cummiskey se kortverhale...Read more here
No comments:
Post a Comment